qol-qanad

qol-qanad
is.
1. Bax qanad 1-ci mənada.
2. Şaxə, qol-budaq. Ot saçaqları sallanan bir təpədə iri qol-qanadı qurumuş bir ağac vardı. Ç.. Qol-qanad atmaq – şaxələnmək, yayılmaq, genişlənmək, inkişaf etmək, böyümək. Budaqların böyüməsi, qol-qanad atması üçün mahir bir bağban əli lazım idi. . Ə. Vəl..
◊ Qol-qanad açmaq – 1) qanadlanmaq, uçmaq üçün qanadlarını açmaq; 2) məc. ruhlanmaq, daha da canlanmaq, fəaliyyət göstərmək. Məni hərgah qovsalar qaçaram; Uçmağa onda qol-qanad açaram. A. S.. Ceyran müəllimə qol-qanad açıb, dərsini davam etdirdi. S. R.. Qol-qanad vermək – ruhlandırmaq, qüvvət vermək, daha da canlandırmaq. Yarıb fəzaları bir şimşək kimi; Qol-qanad verirsən qəhrəmanlara. S. V.. Qol-qanadı açılmaq – ruhlanmaq, canlanmaq, inkişaf etmək, bədəni bərkişmək. <Hüseynqulu ağa:> Pəricahan, qızına yazığın gəlsin. Qoy bu qız ilə oynasın, atlansın, qol-qanadı açılsın, bədəni bərkisin, kefi açılsın. S. S. A.. Qol-qanadı qırılmaq (sınmaq, yanına düşmək) – 1) köməksiz, adamsız qalmaq; 2) bütün qüvvəti, iqtidarı sarsılmaq, aciz bir hala düşmək, ruhdan düşmək. Dedi, nişanlıyam, özgə malıyam; Sındı qol-qanadım, yanıma düşdü. A. Ə.. Qol-qanadını qırmaq (kəsmək, sındırmaq) – 1) birini köməksiz, kimsəsiz qoymaq. <Qasid:> Xeyr, xan. Biz belə güman elədik ki, Ağa Məhəmməd xanın əsir olmağı onun qol-qanadını qıracaq. Amma qardaşı tutulandan sonra Cəfərqulu xan ikiqat şiddətlə davaya girişdi. Ə. Haqverdiyev; 2) birini hərəkət və fəaliyyət qüvvəsindən məhrum etmək, aciz və iqtidarsız bir hala salmaq.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • qanad — is. 1. Quşlarda və cücülərdə uçmaq orqanı. Quş qanadı. Qanad açıb uçmaq. Göyərçinin qanadı. Milçəklər qanadlarında, xortumlarında və ayaqlarında külli miqdarda mikroblar gəzdirir. 2. Təyyarənin qalxma qüvvəsini yaradan, hər iki tərəfindəki yastı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • pərvazlanmaq — f. 1. Uçmaq. Göyərçinlər pərvazlanır; Qərar tutmur yuvada. S. Rüst.. Yalnız arabir su üzərində dəstə ilə uçuşan və təkdənbir suyun səthinə qədər enib, yenə də sürətlə havaya pərvazlanan (f. sif.) quşlar görünürdü. M. Hüs.. // Qanad çıxarmaq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bal — 1. is. 1. Arıların çiçək və meyvə şirəsindən hasil etdikləri qatı şirin maddə. Şan balı. – Bal tutan barmaq yalar. (Ata. sözü). <Piri kişi:> Ağca xanım, bu pətəyi sənin adına saxlayacağam, . . haçan könlün bal istədi, gələrsən, kəsib… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • pərü bal — f. qol qanad, əl qol …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • dad — 1. is. 1. Yeyilən və ya içilən şeyin acılıq, şirinlik, turşluq, duzluluq, şitlik və s. cəhətdən hiss olunan xüsusiyyəti; tam. Kür suyunun dadı nə acıdır, nə şordur, nə turşdur, . . nə iylidir. C. M.. Dad orqanı (üzvü) anat. – dilin səthində olan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • duyğusuz — sif. 1. Duyğusu olmayan, heç bir şeyi hiss etməyən, duymayan, yaxud duyğusu kütləşmiş. // Üzgünlükdən, yorğunluqdan bayğınlıq dərəcəsinə gəlmiş. <Şeyx Hadi:> Suda bir xeyli qol qanad çaldıq; Həp yorulduq da, duyğusuz z. qaldıq. . H. C.. 2.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • görüşmək — qarş. 1. Bir birini görmək. <Yusif:> On ildir ki, Şamdan ilə görüşməmişəm. N. N.. Hacı onun otağına adam göndərib görüşmək istədiyini bildirdi. M. S. O.. 2. Əl verib salamlaşmaq, hal əhval soruşmaq. Üç həftə əvvəl, Mehriban bütün… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • lüt-üryan — sif. 1. Lüt anadangəlmə, lümlüt. Məcidin göldə suyu şappıldadaşappıldada qol qanad çalması, sonra da lütüryan z. çay qırağında oynaması Xırdanı lap darıxdırdı. S. R.. Lüt üryan olmaq – lüt anadangəlmə olmaq, lümlüt olmaq. <Fatmanisə:> Lüt… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mübarizə — is. <ər.> 1. Bir birinə zidd ictimai qrupların, əqidələrin, mənafelərin və s. nin üstünlük, hakim mövqe tutmaq uğrunda bir biri ilə fəal toqquşması. Dilsiz, sağır göylərə dirək oldu haqq səsi; Başlandı bu ölkənin meydan mübarizəsi. B. V..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • orta — 1. is. Bir şeyin kənarlarından, uclarından az çox bərabər dərəcədə aralı olan yer; bir şeyin mərkəzi. Kəndin ortası. – Otağın ortasında bir soba vardı. S. H.. Dördkünc həyətin ortasında dördkünc bir bağça, bağçanın ortasında yenə dördkünc bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”